नीद पनि जागै बस्यो

नीद पनि जागै बस्यो, तिम्रो मीठो बोली सुत्र
एकै वचन बोल्न पनि, तिमीलाई फुर्सद हुन्न

दिन बित्यो बल्लतल्ल, रात ढल्न बाँकी नै छ
टुटी सक्यो धैर्य मेरो, आफैँ गल्न बाँकी नै छ
ढुक्ढुकीकै पुकार रै’छ, सम्झाउँदा छुँदै छुत्र
एकै वचन बोल्न पनि, तिमीलाई फुर्सद हुन्न

कोल्टे फेर्दै सास तान्दै, आफैँ बीच बिझाउँछु
तिमी उता मेरो नीद, कसरी म निदाउँछु !
परलीको बाँध फुट्ला, सक्दिनँ म एक्लै थुन्न
एकै वचन बोल्न पनि, तिमीलाई फुर्सद हुन्न
तिर्सनाका छालहरू
उमा सुवेदी